محمد بن موسی خوارزمی متولد حدود سال ۷۸۰ میلادی و درگذشته ۸۵۰میلادی است. ریاضیدان، ستاره‌شناس، فیلسوف، جغرافیدان و مورخ شهیر ایرانی در دوره عباسیان است. وی در حدود سال ۷۸۰ میلادی (قبل از ۱۸۵ قمری)در خوارزم زاده شد. ابن ندیم و قفطی اصالت او را از خوارزم می‌دانند. لقب وی معمولاً اشاره به شهر خوارزم دارد ،که همان خیوه کنونی واقع در جنوب دریاچه آرال مرکزی و بخشی از جمهوری ازبکستان کنونی است شهرت علمی وی مربوط به کارهایی است که در ریاضیات، به ‌ویژه در رشته جبر، انجام داده به ‌طوری‌که هیچ ‌یک از ریاضیدانان سده‌های میانه مانند وی در فکر ریاضی تأثیر نداشته‌اند و وی را «پدر جبر» نامیده‌اند. جرج سارتن، مورخ مشهور علم، در طبقه‌بندی سده‌ای کتاب خود مقدمه‌ای بر تاریخ علم سده نهم میلادی را «عصر خوارزمی» می‌نامد. 

خوارزمی همه‌چیزدان و ریاضی‌دان بنام قرون وسطی است که حاصل تحقیقات و تألیفات او هنوز مورد استفاده است. و کتاب جبر و مقابله او را بسیاری از مترجمان مشهور قرون وسطی ترجمه کرده‌اند. محمد‌بن‌موسی خوارزمی، دانشمند و محقق بزرگ ایرانی بود.خوارزمی جزو اولین ریاضی‌دانانی بود که جبر را به‌عنوان علمی مستقل بررسی کرد و نخستین دانشمندی بود که روش‌هایی کاربردی برای حل معادلات خطی و درجه ‌دوم ارائه داد. فعالیت‌های او در آن حوزه‌ها، به‌حدی مهم بود که حتی کلمه‌ی لاتین جبر (Algebra) نیز از کتاب مشهور خوارزمی برداشته شد. نام خوارزمی ریشه‌ی کلمه‌ هایی همچون الگوریتم هم در دنیای لاتین شد. به‌ علاوه، کلمه‌‌های اسپانیایی و پرتغالی Guarismo و Algarismo به معنای «رقم» نیز از نام خوارزمی ریشه گرفته‌اند. یکی از تأثیرات مهم خوارزمی در دنیای ریاضیات غرب، از ترجمه‌ی لاتین کتاب‌های او سرچشمه گرفت. در کتاب‌های خوارزمی، استفاده از اعداد هندی‌عربی متداول بود که به ‌مرور، اروپاییان را به تغییر روند عددنویسی از رومی به هندی‌عربی ترغیب کرد. این روندی است که تا به ‌امروز در دنیای ریاضیات باقی مانده است.

طبق نوشته‌های تاریخی، خوارزمی اکثر دستاوردهای علمی خود را بین سال‌های ۸۱۳ تا ۸۳۳م نوشته است. در آن زمان بود که اسلام به‌نوعی نفوذ خود را در سرتاسر سرزمین‌های پارس گسترش می‌داد و بغداد به مرکز علمی و تجاری جهان اسلام تبدیل شده بود. تاجران و دانشمندان بسیاری در آن سال‌ها به بغداد می‌رفتند و خوارزمی نیز یکی از مهم‌ترین آن‌ها بود.